ครั้งหนึ่ง...ที่บึงสีไฟ
เรื่องเล่าระหว่างทางในเมืองพิจิตร
เรื่องเล่าระหว่างทางในเมืองพิจิตร
การเดินทางของฉันในครั้งนี้ พามาสู่เมืองเล็กๆ ที่อบอุ่นและเงียบสงบอย่าง “พิจิตร” กับภารกิจหลักในการเข้าอบรมเชิงปฏิบัติการเรื่อง การจดโดเมนเนม .in.th และ .ไทย ณ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิจิตร เขต 1 (สพป.พิจิตร เขต 1)
แม้จะเป็นทริปเพื่อการเรียนรู้ แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ประทับใจไม่แพ้กัน คือช่วงเวลาพักเล็กๆ ระหว่างการอบรม ที่ได้ออกไปสัมผัสบรรยากาศธรรมชาติของ “บึงสีไฟ” – แลนด์มาร์กของพิจิตรที่แค่ได้มาเห็นด้วยตาก็รู้สึกสดชื่นขึ้นทันที
หลายคนอาจเคยได้ยินชื่อ "บึงสีไฟ" ผ่านๆ แต่รู้ไหมว่าที่นี่ไม่ใช่แค่แหล่งท่องเที่ยวธรรมดาๆ แต่คือ บึงน้ำจืดขนาดใหญ่ที่สุดในจังหวัดพิจิตร และถือเป็นหนึ่งในแหล่งน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดของภาคเหนือเลยทีเดียว!
เดิมทีบึงสีไฟเกิดจากการทับถมของตะกอนแม่น้ำน่านและน้ำยม เป็นพื้นที่ลุ่มต่ำที่น้ำขังตามธรรมชาติ ต่อมาทางจังหวัดได้พัฒนาให้กลายเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ และเป็นเขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์น้ำ รวมถึงเป็นแหล่งน้ำสำคัญของชุมชนรอบๆ
ว่ากันว่า…ชื่อ "บึงสีไฟ" มาจากตำนานพญาชาละวัน ที่เล่าขานกันมานาน ว่าที่ใต้บึงนี้เป็นที่สิงสถิตของพญาจระเข้ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเมืองพิจิตร ซึ่งเป็นอีกมิติหนึ่งที่ทำให้ที่นี่ดูมีเสน่ห์ลึกลับไม่น้อย
การได้มาอบรมที่พิจิตร ไม่ได้พาแค่ความรู้เรื่องโดเมนเนมกลับบ้าน แต่พาใจเราให้ได้รีเซ็ตเล็กๆ กับธรรมชาติรอบตัว
บึงสีไฟจึงกลายเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่ทำให้รู้สึกว่า…บางที ความสุขก็ไม่ต้องไปหาไกล แค่ได้นั่งมองน้ำ ฟังเสียงลม และปล่อยใจให้นิ่ง ก็เหมือนได้เติมพลังชีวิตกลับมาอีกครั้ง